آفتاب پرست را چه هراس از آتش

بیهوده نیست که اینهمه آرام، روزها را ورق می زنم و عبور می کنم. اینهمه آرام؟ چگونه می شود؟ نه بیهوده نیست. رنجی است که دل را می گدازد، گداختنی که دل می خواهدش. باید خاکستر شود. هنوز راه درازی در پیش است. تا چلانده شوم. از من چیزی نماند. جز او.