سرانجام

دلم برای واژها ای زیبا تنگ می شود. خسته ام از خودم که راه را برایشان بسته ام. حتی عشق را هم که می نویسم، اول می سوزانمش، بعد خاکسترش را روی کاغذ مینویسم. بهتر است. همین خوب است. عشق که می سوزاند، از خودش نیز جز خاکستر نباید چیزی بماند.