این "من" نیست

سخت است خودم را ببخشم به خاطر تمام روزهایی که کور بودم. 

آن روزها بازنمی گردند. 

و آنچه را که از کنارش گذشتم، دیگر هرگز به دست نخواهم آورد. 

نمی دانم حسادت بود به کسی که آنچه را من می خواستم، از آن او بود. یا فقط یک حس تحسین ساده. و همراه شدن با حس لذت او. 

هنوز خودم را نمی شناسم. معنای آن حس را هرگز نخواهم فهمید. 

یک حس کُشنده که همزمان، زنده نگه می کند.